ฮิปโปป่าเป็นสัตว์ที่มีเสียงดัง การโทรของพวกมันเดินทางไกลข้ามทะเลสาบและแม่น้ำ แต่จนถึงขณะนี้การทำงานที่แม่นยำของ “เสียงฮืด ๆ ” อันดังที่สัตว์ทำขึ้นนั้นเป็นปริศนา

นักวิทยาศาสตร์ที่ศึกษาฮิปโปในเขตอนุรักษ์ธรรมชาติในแอฟริกากล่าวว่าเสียงแตรที่มีลักษณะเฉพาะทำให้สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมขนาดใหญ่สามารถบอกเพื่อนจากศัตรูได้

และทีมงานกล่าวว่าสัตว์เหล่านี้สามารถจดจำบุคคลจาก “เสียง” ของพวกมันได้

ศ. Nicolas Mathevon ผู้นำการศึกษาจากมหาวิทยาลัย Saint-Etienne ในฝรั่งเศส ได้ศึกษาเสียงของสัตว์ทั่วโลก ตั้งแต่แมวน้ำเสือดาวไปจนถึงไฮยีน่า

เขากล่าวว่าฮิปโปมีบทเพลงที่เปล่งเสียงกว้าง ซึ่งรวมถึงเสียงฮึดฮัด เสียงร้อง เสียงแหลม และ “เสียงฮืดๆ” แต่ไม่ค่อยมีใครรู้จักเกี่ยวกับการสื่อสารทางสังคมของพวกมัน

“ในการพูดคุยของพวกเขา มีข้อมูลเกี่ยวกับตัวตนของบุคคล – ดังนั้นพวกเขาจึงมี ‘เสียง’ – และพวกเขาก็สามารถจดจำกันและกันได้ด้วยเสียงของพวกเขา” เขากล่าว “ความสามารถในการรับรู้นี้สนับสนุนความสัมพันธ์ทางสังคมระหว่างบุคคล”

บริเวณนี้มีทะเลสาบหลายแห่งที่มีประชากรฮิปโปต่างกัน
เพื่อหาข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับการสื่อสารของฮิปโป นักวิจัยชาวฝรั่งเศสบันทึกเสียงฮิปโปที่อาศัยอยู่ในเขตสงวนพิเศษมาปูโตในโมซัมบิก

จากการศึกษาพบว่าเสียงฮืด ๆ เป็นการเรียกฮิปโปที่พบบ่อยที่สุดและเดินทางได้ไกลที่สุดถึง 1 กม.

นักชีววิทยาบันทึกเสียงฮืด ๆ ของฮิปโปและถ่ายทอดสิ่งเหล่านี้จากริมทะเลสาบเพื่อดูว่าคนอื่นตอบสนองอย่างไร

พวกเขาพบว่าฮิปโปสามารถแยกแยะเพื่อน เพื่อนบ้าน และคนแปลกหน้าออกจากเสียงของพวกเขาได้ นอกเหนือจากการแยกเพื่อนออกจากศัตรู (หรืออย่างน้อยก็คือฮิปโปที่ไม่คุ้นเคย) สัตว์เหล่านี้ยังสามารถแยกแยะระหว่างบุคคลได้ตามที่นักวิจัย – แม้ว่าพวกเขาจะไม่สามารถแน่ใจในเรื่องนี้ได้อย่างแน่นอน

และถึงแม้จะดูเหมือนเอนกายอยู่บนน้ำ แต่สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมขนาดใหญ่ก็ให้ความสนใจกับสภาพแวดล้อมรอบตัวอย่างใกล้ชิดและตอบสนองต่อการออกอากาศทันที

สัตว์เหล่านี้ตอบสนองอย่างก้าวร้าวต่อฮิปโปที่ไม่รู้จัก – ด้วยการโทรที่เร็วขึ้น ดังขึ้น และบ่อยขึ้น มักมาพร้อมกับการแสดงการฉีดพ่นมูลสัตว์ในอาณาเขต

ศาสตราจารย์แมทธิววอนกล่าวว่าสิ่งสำคัญคือต้องเรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับชีววิทยาและพฤติกรรมของฮิปโป เพื่อช่วยหลีกเลี่ยงความขัดแย้งระหว่างมนุษย์กับสัตว์

ความรู้อาจช่วยในการอนุรักษ์ด้วย เนื่องจากฮิปโปป่าบางครั้งถูกย้ายจากที่หนึ่งไปยังอีกที่หนึ่งเพื่อรักษาประชากรในท้องถิ่นให้แข็งแรง

งานนี้อาจสร้างแรงบันดาลใจให้นักอนุรักษ์จัดทำบันทึกเพื่อให้ฮิปโปในท้องถิ่นคุ้นเคยกับเสียงของฮิปโปใหม่ๆ ก่อนที่พวกมันจะมาถึง เขากล่าวเสริม

ฮิปโปยังไม่สูญพันธุ์ในป่า แต่จำนวนของมันลดลงอย่างรวดเร็ว สิ่งเหล่านี้เป็นที่มาของความขัดแย้งระหว่างสัตว์กับมนุษย์ โดยฮิปโปทำให้มนุษย์เสียชีวิตหลายร้อยคนต่อปี